M.F. Duintjer ontwierp het Christelijk Lyceum in Buitenveldert te Amsterdam in 1963. Het Christelijk Lyceum in Buitenveldert van M. Duintjer laat invloeden zien van Japanse architectuur en van het werk van K. Tange. M. Duintjer ontwierp het stationsgebouw van Schiphol in 1963-1967. Het stationsgebouw van Schiphol van M. Duintjer laat invloeden zien van Japanse architectuur en van het werk van K. Tange. | Over de piramiden en de mastaba's in Drienerlo staat in het boek: 'De grote openheid en regelmatige ordening van het Nieuwe Bouwen heeft Haan op knappe wijze weten te combineren met aan niet-Westerse culturen ontleende woonvormen.' (blz. 134) Over de twee villa's in Vlaardingen aan het Van Heutzpark: 'Haan is bij het ontwerpen van deze villa's zeer radicaal in zijn keuze voor eenvoudige rechthoekige vormen, maar verzacht de vormgeving weer door een geraffineerd gebruik van glas en natuursteen en door een goede detaillering. Zijn architectuur is daarin sterk verwant aan het werk van de Deen Arne Jacobsen. In de zeer open ervaren woonhuizen wordt een intrigerend spel gespeeld tussen binnen en buiten.'(blz. 160-161) | Het boek begint met een inleiding, vervolgens worden steden in Nederland en België behandelt, eerst een algemeen stuk over wederopbouw na de oorlog en de verschillende bouwstijlen. A. Staal wordt genoemd op p.18, p.32-33; p.37-38 en p.41.P.18: de architectuur uit de jaren 50 is van hoge kwaliteit, ongeacht of het gaat om een vitrine of een kantoorgebouwtje, voorbeelden worden dan gegeven; de gebouwen van Staal zijn speelser omdat ze nauw inspelen op de omgeving en onderling sterk verschillen.P.32: De woningen te Slotermeer, Geuzenveld en Osdorp kwamen uit een samenwerking tussen woningbouwverenigingen en architecten tot stand. De architecten waren: Oud, Dudok, Berghoef, Van Tijen, Bijvoet, Merkelbach, Evers, Sarlemijn, Kloos, Van den Broek, Staal en Rietveld.Op p.33 wordt de woningbouw van A. Staal aan de Burgemeester de Vlugtlaan genoemd.Op p.37 wordt het kantoorgebouw Metropool genoemd aan de Weesperstraat 99 in Amsterdam uit 1966. Voor de oorlog liet A. Staal zien met zijn bijdrage aan de Joodse Invalide van J.F. Staal aan de Weesperstraat 1 speelser te willen omgaan met de principes van het Nieuwe Bouwen. Ten behoeve van het perspectief heeft A. Staal de enorme lange gevel van het kantoorgebouw Metropool op diverse plaatsen geknikt en liet hij het gebouw naar het midden toe bij de overbrugging naar de Nieuwe Kerkstraat ongeveer een meter naar binnen wijken. De drie groependakkappellen geven de drie delen aan. De hoogten van de hoekbeeindigingen spelen in op die van de aangrenzende pakhuizen. De ingang krijgt door de erboven gelegen loggia extra nadruk, de sculpturale behandeling van de lift- en ventilatie-opbouwen en het grillige verloop van de daklijn zijnkenmerkend voor het naoorlogse werk van A. Staal. Het grote aantal ramen en de winkels op de begane grond geven het gebouw een uitnodigend karkter. Wanneer op zonnige dagen de oranje zonneschermen zijn neergelaten is het gebouw een feest voor het oog, de reliefwerking van de gevels is diep. Staal, Komter en Sijmons wilden voor de oorlog al de principes van het Nieuwe Bouwen combineren met meer aandacht voor monumentaliteit. | Dit boek over moderne architectuur en stedenbouw behandelt de volgende ontwerpen van Piet Blom: de Blaakoverbouwing Rotterdam, Woningbouw Gesloten Stad Kattenbroek Amersfoort, Woonwijk Kasbah Hengelo en Mensa de Bastille TH Twente. Illustraties: foto/Woonwijk Kasbah Hengelo