In november 1989 viel de Berlijnse muur, hét symbool van het gedeelde Europa. Daarmee kwam een eind aan het socialistisch experiment dat in de Sovjet-Unie ruim zeventig en in de satellietstaten die na 1945 bij het Sovjet imperium werden gevoegd, ruim veertig jaar de tijd kreeg aan de opbouw van een fundamenteel nieuwe samenleving te werken. In de geschiedenis van stedenbouw en architectuur zijn er waarschijnlijk weinig momenten en plekken aan te wijzen waarin politiek, economische en sociale idealen zo direct in beton zijn gegoten als in de steden in Midden- en Oost-Europa in de vier decennia na 1945. Dit boek verkent deze idealen, hun herkomst, de stedenbouwkundige ingrepen die erdoor zijn geïnspireerd, de consequenties van de systeemwissel rond 1990 en de vervanging van oude door nieuwe idealen en iconen. Het signaleert bovendien manieren waarop ervaringen opgedaan in Midden- en Oost-Europa kunnen bijdragen aan de oplossing van de fundamentele problemen in de na-oorlogse wijken in West-Europa.