Prachtige, maar tevens amusante en ook wel wat ijdele memoires van Henri Wiessing (1878 - 1961) de vroegere hoofdredacteur van "De Amsterdammer" (beter bekend De Groene). In 1914 werd hij daar ontslagen wegens een te onafhankelijk-linkse koers. Daarna stichtte hij - met 36 van de 38 Groene-medewerkers - "De Nieuwe Amsterdammer" (ook wel Mosgroene genoemd). Dat blad werd in 1920 opgeheven - voor veel lezers was de koers van de Rusland-bewonderaar Wiessing te sociaal-radicaal. Door omstandigheden kwam hij in de oorlogsjaren in Engeland terecht waar hij medewerker werd van Vrij Nederland ; ook daar werd hij wegens zijn onafhankelijkheid ontslagen (amusant is zijn ontboezeming op welke wijze Lou de Jong zijn directoraat van het RIOD in die tijd "verwierf"). Na de oorlog werkte hij nog mee aan De Vrije Katheder. In het register passeert " le Tout links, politiek en cultureel Nederland" de revue, van Adama van Scheltema, Lodewijk van Deyssel, G.J.P. Bolland, Frans Coenen, Ferdinand Domela Nieuwenhuis, Frederik van Eeden, Pieter Sjoerds Gerbrandy, Jacques Gans, Frank van der Goes, Herman Gorter, Jacob Israël de Haan, H. P. Berlage, Henriëtte Roland Holst, Paul Rijkens, F. van 't Sant en P.L. Tak tot aan David Wijnkoop. Met register en portret van Wiessing als frontispice. Nederland van 1900 tot 1950.