Literatuur geschreven in de stijl van computercode, elektroakoestische composities met nieuw gecreëerde geluiden, maar ook subculturen met duidelijk herkenbare uitingen van internetporno tot neonazi’s en anti-copyright-activisten: high-, low- en subculture zijn allang niet meer van elkaar te scheiden, ook niet in de mate waarin ze naar zichzelf verwijzen. Kunst- en mediakritiek is vooral gericht op de concepten, niet op de objecten zelf. Florian Cramer laat in Anti-Media door close reading van cultuuruitingen en analyse van media- en kunstkritiek zien hoe die steeds op hun eigen traditie, taal en medium reflecteren en die ook proberen omver te werpen.