Beknopt overzicht van het proces van ontstaan en veranderen van West-Europese steden. De auteur, stedenbouwkundige en historicus, stapt met grote passen door de ruim vier eeuwen die verstreken sinds de dichtbevolkte nederzettingen ontstonden op Egeische rotseilanden als Kreta. Onderverdeeld in oudheid, Middeleeuwen, Renaissance en barok, hedendaagse stad, worden chronologisch de zeer uiteenlopende wordings- en ontwikkelingsfactoren van steden geschetst, alsmede de vertaling daarvan in zowel ruimtelijke aanleg (straten, waterwegen, pleinen) als bebouwing. Zo kende de Middeleeuwen bijvoorbeeld het christendom en verbeteringen in de landbouw als sturende krachten; in de nieuwe tijd leidden sociale en maatschappelijke ideeen tot invloedrijke, maar tegengestelde stedenbouwkundige vertalingen als de tuinstad en de 'functionele metropool'. In de nabije toekomst ziet de schrijver vooral de grenzen tussen stad en land vervagen.