Interpretaties van ons erfgoed zijn vaak niet correct, omdat we niet van binnenuit kunnen aanvoelen wat dingen betekenden in de tijd waarin dat erfgoed tot stand kwam of werd gebruikt. De historische wetenschap verwijt de erfgoedsector dat ze pretendeert toch iets van de binnenkant te laten voelen. De sector miskent bij momenten de onoverbrugbare historische afstand. Onderzoek naar de kritiek op tien historische erfgoedcases, waarbij vier populaire invalshoeken worden bekeken: nostalgie, evenement, identiteit en publiek. De conclusie is dat de erfgoedsector andere uitgangspunten heeft dan de historische wetenschap. De erfgoedsector kan innovatiever, speculatiever, subjectiever en ideologischer met het verleden omgaan dan de historische wetenschap, en moet dat ook doen om het erfgoed levend te houden.