Na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog werkt Rotterdam bijna vijfentwintig jaar hard aan herstel van de stad. In die periode, ruwweg van 1945 tot 1970, verrijzen een grootstedelijk centrum en moderne woonwijken. De meeste aandacht vraagt echter de economische kurk waarop Rotterdam drijft: de havens en fabrieksinstallaties, die geleidelijk steeds verder buiten de stad komen te liggen. Maar tijden veranderen en aan het einde van de wederopbouwperiode ontstaat onvrede over de leefomstandigheden in de oude stadswijken, over milieuverontreiniging en andere overlast. In dit dynamische decor zoeken de Rotterdammers hun weg.