'Landschap' roept eindeloze verwachtingen en associaties op: er is geen eenduidige, vastomlijnde beschrijving te geven van deze term. Het landschap is daarom uitermate geschikt als uitgangspunt voor filosofische vragen over de dynamiek van culturele centra, de visies van instituten en de evolutie van cultuur in een natuurlijke omgeving. Want van wie is dit land eigenlijk? Wie bezit het? Wie maakte het landschap? Wie bepaalde het culturele ritme? Wie claimt de grond? Dit boek wil deze vragen ontleden door ons mee te nemen op een tocht door het Friese terplandschap. Deze microstudie stelt vragen over culturele centra en landbezit. Met het groter worden van de Europese Unie, ontstaat er in Europa een groeiende belangstelling voor de nationale identiteit. Het landschap fungeert daarbij als een projectiescherm van imaginaire verwachtingen. Theorieën van Ton Lemaire, Filosofie van het landschap (1970) en de post-kolonialistische benadering van cultuur van Homi K. Bhabha (The Location of Culture, 1994), vormen een inspiratiebron voor deze fotografische reis door het Noord-Nederlandse landschap.