Op basis van een nauwkeurige analyse van het oorspronkelijke scenario van Le Corbusier wordt in Van harmonie naar chaos een volledig nieuwe reconstructie voorgesteld van Le poème électronique. De structuur en ontstaansgeschiedenis van het Poème worden besproken tegen de achtergrond van de conceptuele uitgangspunten van de drie betrokken ontwerpers, Le Corbusier, en Varese Xenakis. Centraal daarin staat Le Corbusiers idee over een synthèse des arts, in dit geval de synthese van architectuur, beeldende kunst, film, gesproken woord en muziek. Le poème électronique markeerde voor Varèse het moment waarop hij aan het einde van zijn carrière nog net een aantal van zijn utopieën over ruimtelijke muziek werkelijkheid zag worden. Tegelijkertijd legde het experiment met ruimtelijke weergave voor Xenakis de basis voor aspecten van de muziek die hij in de decennia daarna zou componeren.