OTYPE=R : sanchesdjincompleet.txt : 00001 | " D.J. Sanches< br> Op 68 jarigen leeftijd, overleed vorige week te Naarden de heer D.J. Sanches. Bij velen der jongeren minder bekend, omdat hij zich in de laatste jaren in het genootschapsleven weinig op den voorgrond stelde, was er echter toch een tijd, toen de Vereeniging Architectura et Amicitia en de Maatschappij tot bevordering der bouwkunst de eerste levensjaren telden, dat de heer Sanches voor beiden groote werkkracht over had. In Architectura hoorde men zijn altijd eerlijk uitgesproken zienswijze gaarne, want hij ging steeds recht op het doel af en daardoor wist hij veel tot spoedige en goede bevordering der bouwkunst belangen bij te brengen. In de Maatschappij evenzoo en menige Bouwkundige bijdrage uit dien tijd, wijst op onderwerpen daarin door hem besproken. Bij den Bouwmeester Leliman [J.H. Leliman, 1828-1910] kreeg hij zijn opleiding; en Leliman die een bijzondere gave had om van zijn groote kunde anderen mede te deelen, vormde van Sanches die veel aanleg had een degelijk vakman. In prijsvragen zag Sanches zich dan ook bekroond. Aangenaam is mij de herinnering aan dien tijd te zamen onder die leiding gevormd en waarbij ik Sanches leerde waardeeren als iemand van wil, en oprechte opvatting. In Paramaribo geboren, was hem dat levendige eigen, dat de bevolking kenmerkt. Als architect te Amsterdam gevestigd bouwde hij school, arbeiderswoningen en andere gebouwen ging daarna over bij de Amsterdamsche Waskaarsenfabriek voor de technische arbeid, in welken werkkring zijn oogen begonnen te verzwakken. Toen bij de Gemeente werken overgegaan kreeg hij de afdeeling Liernurstelsel. De ervaring die de toepassing van dat stelsel heeft opgeleverd dat kostbaar en weinig bevredigend bleek te zijn heeft van Sanches een groote werkkracht gevorderd en het is daaraan te danken, dat de kosten zeer beperkt zijn geworden en het bestaande in vele opzichten verbeterd. Toen de ammoniakfabriek onder gemeentelijk beheer kwam, was hij ook daar de man die de inrichting zoo wist te hervormen, dat de exploitatie de gemeente voordeel opleverde zo arbeidde hij van 1844 tot 1910 op eene wijze, die door allen die met hem in relatie kwamen, het zij meerderen of minderen zeer werd gewaardeerd. Men mag dan ook gerust onderschrijven dat een werkzaam leven hem eigen was, dat hij van strikt rechtvaardig beginsel daarbij velen ten voorbeeld was. Jammer dat zijn gewenschte rust, zoo kortstondig moest zijn." [De hier en daar bizar aandoende interpunctie is een weergave van de oorspronkelijke; het is niet bekend wie de als 'ik' figurerende auteur is.] Leliman vermeld zonder voorletter(s).