Leupen, Johannes

Jan Leupen (1901-1985) Jan Leupen doorloopt de Technische Hogeschool in Delft in de periode 1920 - 1926. In 1927 krijgt hij een aanstelling als adjunct-architect bij de Afdeling Gebouwen van de Dienst Publieke Werken in Amsterdam. Zijn eerste zelfstandige opdracht is het ontwerp voor een zittingsgebouw van de Gemeentelijke Geneeskundige- en Gezondheidsdienst, de GGD, aan de Eerste Helmersstraat in Amsterdam. Daarna volgen enige 12-klassige schoolgebouwen en het GGD-gebouw in het Florapark in Amsterdam. In 1938 ontwerpt hij het traditionele Aula-gebouw met waaiervormige plattegrond bij de begraafplaats 'De Nieuwe Ooster' in Amsterdam, dat in 1939 wordt opgeleverd. Door de Tweede Wereldoorlog komt de afronding stil te liggen en kan schilder Albert Muis pas na de oorlog zijn wandschilderingen in de hal en in de aula aanbrengen.In 1939 krijgt Van Leupen de opdracht nieuwbouwplannen uit te werken voor een hoofdgebouw voor de toenmalige Gemeentelijke Telefoondienst, maar ook deze plannen moeten vanwege de oorlog opgeschort worden. Leupen wordt in 1947 aangesteld als hoofd van de Afdeling Gebouwen van de Dienst Publieke Werken bij de gemeente Amsterdam en realiseert in die hoedanigheid alsnog het hoofdkantoor voor de Gemeentelijke Telefoondienst aan de Pieter de Hooghstraat in Amsterdam (1955). Glaskunstvoorstellingen van Wim Wagemans verwijzen hierin symbolisch naar de telefoondienst. Van Leupen ontwerpt verder meerdere schoolgebouwen, onder meer het Spinozalyceum aan de Peter van Anrooystraat in Amsterdam (1957, i.s.m. F.H. Gerretsen), dat als een van zijn belangrijkste werken geldt. Het ontwerp met een open trappenhal, met lange, helder verlichte gangen en een bijzondere aula is toegesneden op het middelbaar Daltononderwijs, waarbij leerlingen veel zelfstandig werken. In de hal komt een monumentale wandschildering van Albert Muis en in het toegangsportaal een mozaïek van kunstenaar Nicolaas Wijnberg. Van Leupens laatste, maar ook meest omstreden gebouw is de Universiteitsbibliotheek van de Universtiteit van Amsterdam (1966, i.s.m. F.H. Gerretsen, N.G. Mayer en S. van der Woude) aan Het Singel. Het moderne, zakelijke gebouw is overduidelijk in contrast met de omringende zeventiende-eeuwse grachtenpanden. De archivalia bij het NAi bevatten, naast een maquette van zijn inmiddels gesloopte PTT-hoofdgebouw aan de Pieter de Hoochstraat in Amsterdam, zijn publicatie Bouw en inrichting van scholen van voorbereidend onderwijs, kinderbewaarplaatsen en kinderdagverblijven in Tijdschrift voor Sociale Geneeskunde (juni 1932) en zijn manuscript Het proces van de creatieve daad in de kunst uit 1979. Ook is er een schetsplan ‘openluchtterrassenschool’ zonder jaartal. NB: het oeuvre van Jan Leupen is niet (volledig) geïnventariseerd. Opleiding: Technische Hogeschool Delft/1920-1926

Leupen, Johannes

Jan Leupen (1901-1985) Jan Leupen doorloopt de Technische Hogeschool in Delft in de periode 1920 - 1926. In 1927 krijgt hij een aanstelling als adjunct-architect bij de Afdeling Gebouwen van de Dienst Publieke Werken in Amsterdam. Zijn eerste zelfstandige opdracht is het ontwerp voor een zittingsgebouw van de Gemeentelijke Geneeskundige- en Gezondheidsdienst, de GGD, aan de Eerste Helmersstraat in Amsterdam. Daarna volgen enige 12-klassige schoolgebouwen en het GGD-gebouw in het Florapark in Amsterdam. In 1938 ontwerpt hij het traditionele Aula-gebouw met waaiervormige plattegrond bij de begraafplaats 'De Nieuwe Ooster' in Amsterdam, dat in 1939 wordt opgeleverd. Door de Tweede Wereldoorlog komt de afronding stil te liggen en kan schilder Albert Muis pas na de oorlog zijn wandschilderingen in de hal en in de aula aanbrengen.In 1939 krijgt Van Leupen de opdracht nieuwbouwplannen uit te werken voor een hoofdgebouw voor de toenmalige Gemeentelijke Telefoondienst, maar ook deze plannen moeten vanwege de oorlog opgeschort worden. Leupen wordt in 1947 aangesteld als hoofd van de Afdeling Gebouwen van de Dienst Publieke Werken bij de gemeente Amsterdam en realiseert in die hoedanigheid alsnog het hoofdkantoor voor de Gemeentelijke Telefoondienst aan de Pieter de Hooghstraat in Amsterdam (1955). Glaskunstvoorstellingen van Wim Wagemans verwijzen hierin symbolisch naar de telefoondienst. Van Leupen ontwerpt verder meerdere schoolgebouwen, onder meer het Spinozalyceum aan de Peter van Anrooystraat in Amsterdam (1957, i.s.m. F.H. Gerretsen), dat als een van zijn belangrijkste werken geldt. Het ontwerp met een open trappenhal, met lange, helder verlichte gangen en een bijzondere aula is toegesneden op het middelbaar Daltononderwijs, waarbij leerlingen veel zelfstandig werken. In de hal komt een monumentale wandschildering van Albert Muis en in het toegangsportaal een mozaïek van kunstenaar Nicolaas Wijnberg. Van Leupens laatste, maar ook meest omstreden gebouw is de Universiteitsbibliotheek van de Universtiteit van Amsterdam (1966, i.s.m. F.H. Gerretsen, N.G. Mayer en S. van der Woude) aan Het Singel. Het moderne, zakelijke gebouw is overduidelijk in contrast met de omringende zeventiende-eeuwse grachtenpanden. De archivalia bij het NAi bevatten, naast een maquette van zijn inmiddels gesloopte PTT-hoofdgebouw aan de Pieter de Hoochstraat in Amsterdam, zijn publicatie Bouw en inrichting van scholen van voorbereidend onderwijs, kinderbewaarplaatsen en kinderdagverblijven in Tijdschrift voor Sociale Geneeskunde (juni 1932) en zijn manuscript Het proces van de creatieve daad in de kunst uit 1979. Ook is er een schetsplan ‘openluchtterrassenschool’ zonder jaartal. NB: het oeuvre van Jan Leupen is niet (volledig) geïnventariseerd. Opleiding: Technische Hogeschool Delft/1920-1926