Geboren in 1886 te Leipzig. In 1914 luitenant van de Genie-reservisten van het 3e zeebataljon; in november van dat jaar gevangen genomen en in 1919 vrijgelaten. Vanaf 1922 in dienst bij het departement van Burgerlijke Openbare Werken, Waterstaats afdeling te Semarang. Heinrich Robert Steinbrück _ Was in 1902 in de leer als metselaar (verplicht om architectuur te studeren), drie jaar, afgerond april 1905. Militaire dienst, "Einjährigfreiwilliger", vertrokken als 2e luitenant-legerreserve bij de Genie van het Saksisch leger. Gegevens over architectuurstudie nog niet gevonden (archieven in Leipzig onvolledig). In 1910 vertrok hij naar China en werkte van 1911 tot september 1912 als architect in het kantoor van architect Rothkegel in Peking. Is daar betrokken bij de ontwikkeling en bouw van het nieuwe parlementsgebouw, inclusief interieurdecoratie en meubilair (schetsen bewaard). Werd gerekruteerd door de Chinese overheidsdienst. Die hij verliet bij het uitbreken van WO I "om mijn plicht als soldaat in de verdediging van Tsingtau te vervullen" (zoals hij zelf schrijft op de bodem van het Rothkegel-certificaat (bewaard). Totdat hij werd opgeroepen voor militaire dienst in Tsingtau, toen een Duitse kolonie, reisde hij uitgebreid in China, Mantsjoerije en Korea. Nam deel aan de verdediging van Tsingtau 1914 als reserveofficier in de ingenieursvennootschap, Third Imperial Marines Battalion. Oktober 1914 tot 1919 krijgsgevangene in Japan, voornamelijk in het Kurume POW Camp. Direct na vrijlating vertrok hij naar Indonesië om te werken als architect voor de Nederlandse koloniale regering. Aangenomen wordt dat hij tot het begin van de jaren 1930 in Indonesië verbleef. Reisde uitgebreid door de Indonesische eilanden. In 1925 benaderd door de Duitse uitgever Wasmuth voor foto's voor het project "Orbis terrarium", een serie boeken. Het lijkt erop dat het deel over Indonesië nooit is voltooid. Keerde terug naar Duitsland en trouwde met Johanna Elter, (geboren in 1909, stierf in 1950 in Zuidwest-Afrika). Steinbrück en zijn vrouw vestigden zich in Zuidwest-Afrika (het huidige Namibië) en kochten de boerderij Chaudamas bij Outjo. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij geïnterneerd door de Britse, verplichte macht voor SWA, in Zuid-Afrika in een kamp genaamd "Andalusië". Tijdens de tijd van internering hield hij zich bezig met het schrijven van zijn dagboeken en herinneringen en het geven van lezingen over zijn uitgebreide reizen en over architectuur voor zijn kameraden. Hij klaagde over de confiscatie van de meeste van zijn archieven door de Britten. Een klein deel echter, (dwz met uitzondering van de Tsingtau en Japan-gedeelten die bij het Legermuseum, Dresden zijn), werd bij hem gebracht tijdens zijn internering. Dit deel bevindt zich nu in Nederlandse handen, in het Museum of Architecture, Rotterdam. Na 1945 verbleef hij, een gebroken man, enige tijd in SWA op de boerderij met zijn familie en keerde na zijn dood terug naar Duitsland in 1951. Zijn enige kind, Sylvia, vergezelde hem naar Duitsland, keerde terug naar SWA, trouwde, verkocht de boerderij en stierf in 1979 bij een auto-ongeluk in Zuid-Afrika. Voor zover bekend heeft Steinbrück na zijn vertrek uit Indonesië niet meer als professionele architect gewerkt. (Vertaald uit Engels)