In het boek wordt onder andere aandacht besteed aan de geschiedenis van de Hervormde Kerk te 's-Gravenzande. Aangegeven wordt dat het stadsbestuur begin 1809 een bouwkundig onderzoek liet instellen naar de toren van de Hervormde Kerk die toen al achterover helde (dit onderzoek werd uitgevoerd door controleur der Landsgebouwen A. Noordendorp). De oorzaak van de aanwezige scheuren kon toen niet nauwkeurig worden bepaald. Meegedeeld werd dat men niet behoefde te wanhopen voor dit voor 's-Gravenzande 'zoo cierlijk, als van ouds beroemd, en voor den Landen, zoo belangrijk Gebouw'. Op 5 mei 1809 stortte de toren echter in. Hierbij werd ook de kerk erg beschadigd. Na de opruiming van het puin werd het koor van de kerk aan de westzijde dichtgetimmerd en voor de diensten in gebruik genomen. Een plan om de kerk te restaureren werd om financiële redenen nooit uitgevoerd. Een aanzienlijke gift van Koning Willem I maakte het mogelijk dat op de plaats van de oude middeleeuwse kerk in 1816 een nieuw kerkgebouw werd opgetrokken (ontworpen door architect A. Tollus).