B.J. Koldewey (1895-1958) Bernardus Joannes Koldewey (1895-1958) en Henricus Maria Koldewey (1924-1988) Bernard Koldewey werd op 29 mei 1895 in Dordrecht geboren. Aanvankelijk bestemd voor een loopbaan in de textielhandel, zag Koldewey voor zichzelf een toekomst in de architectuur. Hiertoe volgde hij rond 1920 een Vrije Studie aan de Technische Hogeschool te Delft. In 1926 vestigde hij zich als architect in Voorburg, waar hij de rest van zijn loopbaan een bureau dreef. Als architect van gebouwen met een katholieke signatuur, ijverde Koldewey voor een 'kerkelijke bouwkunst, die moest uitmunten door een eenvoudige doch sterke ruimtewerking, harmonische verhoudingen en een duidelijk, weloverwogen opnemen van andere, decoratieve kunsten in het architectonische geheel'. Aandacht voor het 'ambachtelijk zuivere' stond hierbij centraal. Voor de Tweede Wereldoorlog hanteerde Koldewey een traditionalistische en robuuste bouwtrant. Zijn meest sprekende werk in dit opzicht is het omvangrijke school- en kloostercomplex Onze Lieve Vrouw ter Eem in Amersfoort uit 1932 dat 'een stempel van levensernst en waardigheid' draagt. Een jaar eerder ontwierp Koldewey in samenwerking met collega-architect, zielsverwant en mede-katholiek C.M. van Moorsel Pzn. (1892-1962) het sanatorium Berg en Bosch te Bilthoven. Aan deze ontwerpen is duidelijk af te lezen hoe Koldewey in het voetspoor van zijn leermeester A. J. Kropholler trad, met wie hij medio jaren 1940 tevens samenwerkte aan de Sint Adelbertabdij in Egmond-Binnen. In de jaren 1950 ontstond er echter een kentering in Koldeweys architectonische denken. Zo experimenteerde hij onder meer met betonconstructies in de kerkbouw. Hij publiceerde hierover in Cobouw en het Katholiek Bouwblad onder zijn echter naam en het pseudoniem Rogier van der Weyden. In 1954 associeerde zijn zoon H. (Hans) M. Koldewey zich met het bureau. Hans had daarvoor reeds als bouwkundig tekenaar op het bureau van zijn vader had gewerkt en ontwierp onder meer de Verrijzeniskerk te Hilversum (1961), uitgevoerd in een zakelijke trant met gebruikmaking van beton die als zodan ig de veranderde opvattingen over het gebruik van beton laat zien. Bernard Koldewey overleed in 1958 en werd in verschillende bronnen aangehaald als een architect die 'een groot aandeel [had] gehad in de emancipatie van de sacrale bouwkunst in de tweede kwart van de twintigste eeuw'. De bijbehorende werkenlijst van B.J. en H.M. Koldewey is gebaseerd op het bureauarchief van 1932 tot 1976. Dit archief bevindt zich op het Nederlands Architectuurinstituut te Rotterdam en is middels een plaatsingslijst met toegangscode KOLD ontsloten. Op basis van verkennend literatuuronderzoek konden enkele extra werken toegevoegd worden, met name uit de periode van vóór 1932. Opleiding: Vrije Studie Technische Hogeschool Delft/rond 1920 Archief: NAi/Archief KOLD plaatsingslijst 1-3 (staten houdende opgave van projectnamen, individuele tekeningen en doosnummers), 4-155 (projecten per alfabetische locatie) en 156 (kopieën)